Ik vond dit "gedichtje" terug op mijn computer...
Begin 2011 toen ik in het asiel kwam werken zat er een hondje waar ik echt een band mee had... Zo'n mooi meisje, ik hoop dat ik haar ooit weer zie. Of in ieder geval mag weten hoe het met haar gaat.... Haar asiel periode was namelijk heel erg... Heel zwaar en ik was zo blij dat ze daar weg mocht.... Het gedichtje spreekt voor zich.. Het mooie hondenmeisje waar t overgaat was toen 9maanden oud. Nu zal ze zo'n 3jaar moeten zijn...
"Het doet zo'n pijn".
Ik steek mijn neus door de tralies, zo ver als ik kan. Het doet pijn, het doet verschrikkelijk veel pijn. Maar ik moet, ik moet. Ik wil een aai, een kroel, een commando, ik wil een baan, een doel.... Een vriend.......
Ik duw harder, en harder. Ik heb wonden, maar ik moet.... Ik moet mezelf bevrijden.
Ik word meegenomen voor een wandeling, aan een zware ijzeren ketting, ik trek en het doet pijn... Zo'n pijn... Maar ik trek, ik moet, ik moet hier weg maar het doet zo'n pijn..
Ik graaf, het doet pijn... zo'n pijn. Maar ik moet, ik moet eruit.
Ik blaf, ik schreeuw, ik huil. Het doet zo'n pijn...
Pak me vast, hou me vast, duw tegen me, knijp in me, zoen me, put me uit...
Het doet pijn, zo'n pijn......
Ik kan niet meer, het doet zo'n pijn.......
Aaw wat een mooi gedichtje...kreeg tranen in mijn ogen... Fijn dat ze nu een thuis heeft
Ik voel bijna hoeveel pijn het haar deed om in het asiel te moeten verblijven,wat fijn dat ze een warm nest heeft mogen krijgen.Erg mooi gedicht.
Ik zou echt nooit in een asiel kunnen werken, volgens mij zit ik dan meer te huilen dan dat ik werk...
Up
Zeker een mooi gedicht!
Krijg al helemaal zin in het vrijwilligerswerk, maar mag pas vanaf m'n 18e... nog even volhouden dus!
Mijn hart breekt! Mooi gedichtje! Hopelijk heeft ze nu een superbaas je zul je haar weer zien, maar dan heel erg gelukkig!
Heel mooi. Ik krijg er ook tranen van in mijn ogen. Als je de honden in een asiel achter de tralies hun neus erdoor ziet drukken wil je ze zo allemaal meenemen.. Gelukkig dat ze een thuis heeft gevonden!
Ben ik ook heel blij om! Maar ook dat afscheid viel best zwaar......
Het werken in een asiel is zulk dankbaar werk, alleen zo jammer dat je vaak niks meer over de diertjes hoort wanneer ze geplaatst zijn...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?